If she… not so absent-minded, she… her keys.
A) Was… will not have lost;
B) Be… would not lose;
C) Were… would not have lost;
D) Is… would not have lost;
E) Are… would be not.
Рассмотрим предложение: «If she… not so absent-minded, she… her keys.» Оно должно выражать нереальное условие о прошлом, так называемое условное предложение третьего типа (условия, которые не имели места и теперь не могут быть изменены). Обычно мы говорим: «If she had not been so absent-minded, she would not have lost her keys.» При инверсии частицы «if» иногда опускают, и фраза выглядит так: «Were she not so absent-minded, she would not have lost her keys.»
Варианты:
Вариант A («Was… will not have lost») неверен – используется неверное время и структура.
Вариант B («Be… would not lose») не корректен – форма «be» подходит для другого типа условных конструкций.
Вариант C («Were… would not have lost») соответствует инверсии: «Were she not so absent-minded, she would not have lost her keys.» Это правильный вариант, максимально приближённый к требуемой конструкции.
Вариант D («Is… would not have lost») неверен – смешение времён.
Вариант E («Are… would be not») тоже не подходит по структуре и не соответствует нужному значению.
Правильный ответ – вариант C.
Сұрақтың мағынасы: «Егер ол (софмысымен) осынша ұқсамайтын болса, ол өз кілттерін жоғалтпайтын еді» деген сөйлемнің дұрыс құрылымын табу қажет.
Әр нұсқаны талдайық:
• A нұсқа: “Was… will not have lost”. Мұнда шартты сөйлемнің бірінші бөлігінде “was” қолданылып, нәтижесінде келешек шақтағы теріс мағына берілуде. Шартты сөйлемдерде егер шарт орын алмаса, өткен шақтағы өткен нәтижені көрсету үшін сәйкес құрылым қолданылу керек. Бұл нұсқа сәйкес келмейді.
• B нұсқа: “Be… would not lose”. Мұнда “be” сөзі дұрыс контекстке келмейді, өйткені шартты сөйлемде өткен шақ немесе шартты рай қолданылуы тиіс. Сонымен қатар, нәтижесінде жай шақтағы теріс нәтиже көрсетілген, ал шын мәнінде кілттерді жоғалту өткен оқиға болған.
• C нұсқа: “Were… would not have lost”. Мұнда шартты сөйлем ережесіне сай: шартты жақта ресми немесе шартты райдағы өткен шақ формасы ретінде “were” қолданылып, нәтижесінде “would not have lost” – өткен шақтағы шартты нәтиже берілген. Бұл құрылым дұрыс болып табылады.
• D нұсқа: “Is… would not have lost”. Мұнда шартты жақтағы шақтың біртұтас сәйкессіздігі байқалады: “is” қазіргі шақ белгісін бере отырып, нәтижесінде өткен шақтағы нәтиже қолданылып тұр, бұл үйлесімсіздікке әкеп соғады.
• E нұсқа: “Are… would be not.” Бұл нұсқада да грамматикалық тұрғыдан үйлесімділік жоқ. Екінші жақта “would be not” құрылымы қалыпты қолданылмайды.
Ереженің түсіндірмесі: Шартты сөйлемдерде, егер біз өткен оқиға туралы айтсақ және ол орын алмағанын білдірсек, шартты жақта өткен шақтың шартты райы (subjunctive mood) – “were” (немесе “had been”) қолданылып, нәтижесінде өткен нәтижені көрсету үшін “would have” көмекші етістіктері қолданылады. Мұнда «if she were… would not have lost» – дұрыс таңдау.
Қорытындылай келе, дұрыс жауап нұсқасы C) Were… would not have lost.