If only he … free!
A) Was;
B) Be;
C) Were;
D) Being;
E) Be not.
Сіз берілген сөйлемді толықтыру керек: “If only he … free!” Осы сөйлемде шартты-арман тіліндегі конструкция қолданылып жатыр, яғни оның дұрыс формасы – шартты райдағы етістік.
А нұсқасы (“Was”) – жай өткен шақ формасы, бірақ шартты арман мағынасына сәйкес келмейді.
B нұсқасы (“Be”) – негізгі түрде шақтың етістік нұсқасы, бірақ мұндай жағдайда дұрыс қолданылмайды.
C нұсқасы (“Were”) – шартты райдағы етістік, яғни “If only he were free!” деп қолданған дұрыс, себебі қазіргі кездегі іс жүзіндегі жағдайды елестету кезінде “were” формасы қолданылады.
D нұсқасы (“Being”) – герундий, сөйлемнің мағынасына сәйкес келмейді.
E нұсқасы (“Be not”) – теріс нұсқа, сөйлемнің мағынасына толық сай келмейді.
Мұнда қолданылған ереже – шартты рай, ол қазіргі кездегі шындыққа қарсы немесе арман күйіндегі жағдайды білдіру үшін “were” етістік формасын қолдануды талап етеді.
Қорытындылай келе, дұрыс жауап – C нұсқасы: “Were”.
Давайте разберём задание. Нам дано предложение “If only he … free!” и необходимо выбрать правильную грамматическую форму, которая завершит его правильно.
Рассмотрим варианты:
Вариант A – “Was”. Несмотря на то, что многие в разговорной речи употребляют “was”, в данном контексте используется сослагательное наклонение для выражения нереального или мечтательного условия. Здесь правильно использовать форму “were”, а не “was”.
Вариант B – “Be”. Эту форму можно встретить в некоторых архаичных или стилизованных конструкциях, но в современном английском языке она не подходит под условное предложение в сослагательном наклонении.
Вариант C – “Were”. Это правильный выбор. При выражении нереальных желаний или мечт (например, “if only…”) используется форма “were” для всех лиц, независимо от грамматического числа.
Вариант D – “Being”. Такая форма не подходит для завершения условного предложения.
Вариант E – “Be not”. Эта форма не используется в данном контексте и грамматически неверна.
Основное правило здесь заключается в использовании сослагательного наклонения (subjunctive mood), когда речь идёт о нереальных, гипотетических или мечтательных ситуациях. При использовании конструкции “if only” для выражения сожаления или нереального желания всегда выбирается форма “were”, даже если подлежащее в единственном числе.
Таким образом, правильным вариантом является вариант C – “Were”.